Περί λοιμού…

Η ζωή μας τα τελευταία χρόνια διέρχεται μέσα από σωρεία δυσάρεστων γεγονότων.

Τα προβλήματα συσσωρεύονται και οδηγούν σε υπαρξιακά αδιέξοδα. 

«Του κύκλου τα γυρίσματα» ανατρέπουν τον ρυθμό της ζωής και προβληματίζουν για το μέλλον. «Ενός κακού μύρια έπονται»… Δεν μας έφτανε η οικονομική κρίση και μας «επισκέφθηκε» ο λοιμός του ιού. Κι εκεί που είπαμε «δόξα τω θεώ», φωνάξαμε «βόηθα Παναγιά!». 

Αυτή είναι η συνεχής ροή της ζωής των ανθρώπων. «Αιών παις έστι παίζων, πεσσεύων∙ παιδός η βασιληίη» λέει ο Ηράκλειτος.(«Ο χρόνος είναι παιδί που παίζει, που παίζει με τους πεσσούς -τα ζάρια του∙ η βασιλεία ανήκει στο παιδί»). Η τυχαιότης ορίζει τη ζωή μας. Ουδέν βέβαιον, σταθερόν και αναφαίρετον. Δεν παραμένει αιωνίως η υγεία, η ευτυχία, η δόξα, ο πλούτος. «Μία ροπή, και τα πάντα εξηφάνισται». 

Η επέλαση του λοιμού μας δίνει την ευκαιρία για περισυλλογή και περίσκεψη. Μας υποχρεώνει να αντιληφθούμε τη «σμικρότητά» μας (με την ηθική έννοια) και προπαντός να φιλοσοφήσουμε. 

Αλλά και να αγωνιστούμε με νηφαλιότητα για την περιφρούρηση του υπέρτατου αγαθού, της σωματικής και ψυχικής υγείας. 

Επιπλέον, και το σημαντικότερο, να συμβιβαστούμε με τον δύσκολο νέο ρυθμό και να προσαρμοστούμε στα νέα δεδομένα της ζωής μας. Μας το συνιστά και ο Πλάτων, λέγοντας πως «Ο βίος του ανθρώπου ευρυθμίας και ευαρμοστίας δείται (=χρειάζεται)».

Ο άνθρωπος είναι πολυσήμαντος και πολυπράγμων. Θα βρει τους τρόπους να ανταπεξέλθει στους δύσκολους καιρούς. 

Του δίνεται επιπλέον η ευκαιρία (γιατί «ουδέν κακόν αμιγές καλού») να ανακαλύψει τον σκοπό της ζωής, να ανακαλύψει τον εαυτό του και να βρει διέξοδο και στήριγμα στη μελέτη και ιδιαίτερα στην ποίηση, που, (κατά την ποιήτρια Κική Δημουλά) είναι σαν τη σταγόνα παυσίπονου στον ωκεανό της θλίψης!

Όπως και να έχει, για μια ακόμη φορά η ζωή θα νικήσει τον θάνατο!!!

                                                   

                                Ιωάννης Δ. Αναγνώστου, συνταξιούχος Φιλόλογος